တစ္သက္တစ္ခါ တစ္လႊာတစ္ရြက္
တစ္ခက္တစ္ပြင့္ ငံုအဆင့္မုိ႔
ရင့္လုိပဲ ၀ါ၀ါ ညွာတံပဲျပဳတ္ျပဳတ္
ျဖဳတ္ခနဲပဲ ေၾကြေၾကြ
ေျမမွာပဲ ေရာက္ေရာက္
ဖြဖြေလး ေကာက္လုိ႔
ပန္းေျခာက္ကေလးပဲ ျမတ္ႏုိးမယ္။
ေကာင္းကင္မုိး
Saturday, July 26, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment